La persona defendo aŭ memdefendo estas disciplino kiu grupigas kolekton de principoj aplikataj por deteni agadon ofensivan realigatan kontraŭ iu persono.
La teknikoj de persona defendo estis prenitaj en komenco de la luktoartoj tradiciaj kaj perfektigitaj kaj puriĝataj kun la celo plibonigi ĝian efikon kaj adapti ĝin al la hipotezo de konflikto en la kondiĉoj aktualaj de vivo.
En persona defendo oni uzas teknikojn malkomplikajn kaj oni klopodas eviti la movojn malsimplajn.
Principe oni uzas blokadojn, retenojn kaj levilojn por neŭtraligi la kontraŭulon laŭ modo plej rapida ebla kaj mallongiganta la tempojn de lukto por eviti riskojn kaj lasi en dua plano diferencojn fizikajn.
La defendo per manplato sen armiloj, povas komplementiĝi per armiloj propraj aŭ nepropraj, aŭ tranĉiloj aŭ pafa armilo aŭ ia elemento kiun oni povas atingi en la momento de la konflikto.